Kunst maken Versus Projectmanagement M'n schilderij is klaar …. Of nog niet.… Zonder deadline geen project. Dat is de kracht van projecten. Eigenlijk is alles een project, kunst, wetenschap, werk, reizen... als het maar een deadline heeft. Onderaan de blog zie je een foto van het schilderij. Gisteren nog de laatste keer het penseel in de verf gedoopt, en ineens wist ik het. Het is af. Drie weken aan gewerkt, nooit langer dan een uurtje of twee per dag, vaak bellend of podcast luisterend, of zelfs koffiedrinkend met de buurman, dan weer in stilte. Gedurende de dag vind ik tijd voor het schilderen door te wisselen van m’n werktafel (lees "m'n echte werk"), naar m’n ezel en weer terug. De ontspanning zit in de afwisseling, het verleggen van je focus. Door de jaren heen ben ik doelmatiger gaan werken en doelmatiger gaan schilderen. Ik kan het niet los van elkaar zien. De stelling die ik hier graag wil poneren is de volgende. Kunstenaars en projectmanagers zitten aan hetzelfde eind van het spectrum. Er valt zelfs veel van de wereld van de kunstenaars te leren. Laten we eens inzoomen. Brainstorm ideeën, ook in je eentje.. Dit is waarschijnlijk de eerste stap in elk project. Kunstenaars besteden een groot deel van hun tijd aan het brainstormen van ideeën en het uitwerken daarvan tot concepten. Pas daarna, als er een idee is gevormd in hun hoofd kunnen ze aan de slag. Ook tijdens het maakproces komen veel kunstenaars in de problemen. Ze lopen vast en moeten hun plan omgooien, technische keuzes maken, kleurpalet wijzigen, etc. Hetzelfde geldt natuurlijk voor projectmanagers. Die denken vooraf out of the box over een aanpak, of brainstormen tijdens de rit over correcties of oplossingen die het project kunnen helpen. “Het duurt zolang het duurt” versus “zo is het wel goed genoeg” Hier scheiden de wegen. Het is waar dat deadlines in de kunstwereld minder hard zijn dan in de zakelijke wereld. Als er keuzes gemaakt moeten worden tussen het halen van een harde deadline en het toegeven op kwaliteit dan zal de kunstenaar eerder zijn werk uit onvrede in de tuin verbranden dan iets meegeven waar hij of zij niet volledig achter staat. Toch kruipen beiden naar elkaar toe als het om het hoogste niveau gaat. De volharding in perfectie, zoals een geslaagde landing van de NASA-rover Perseverance, dat is voor nu het hoogst haalbare voor een project, denk ik zo. Dat is letterlijk waar twee werelden samen komen. Experimenteren Waar projectmanagement echt iets kan leren van de kunstwereld is de experimenteerdrift. Ik denk aan het uitproberen van nieuwe technieken: het eigenhandig kleurstoffen door eieren mengen, zand toevoegen, branden, schuren, verbuigen, het laten verweren in de wind of verkleuren in de zon. Maar vooral, het omarmen van techniek: fototechniek, videomanipulatie, teken-apps, virtual reality, etc. Eindeloos experimenteren! Nu gedwongen door Corona schuiven projecten richting het virtuele, waar de technieken al jaren klaar voor stonden. Slimme software heeft projectmanagent verbeterd. Maar ook veranderd? Projecten gaan Agile, bijvoorbeeld middels SAFe of SNAP. We bedenken hybrids. Maar durven we echt gek te doen en het in de tuin te verbranden als het nergens naar toe lijkt te gaan? Laat je niet bang maken! De toekomst gaat om het doen.